uit de kraam

Eind vorige eeuw ben ik (met mijn oude verpleegkundigediploma) kraamverzorgende geworden bij De Kraamvogel
De geboorte van mijn kleinzoon wakkert mijn vuurtje weer aan. Je moet zoveel kopen om 'goede ouders' te worden. Doe maar gewoon, geen luieremmers met een stankslot, geen elektrisch aangedreven wipstoeltjes, geen zichzelfvoorlezende boekjes.....
Maar rust en regelmaat, liefde en positieve aandacht,
Ik ben zo blij met mijn moederende dochter die haar hart volgt

Of het zo moet zijn ontmoet ik in mijn werk de laatste tijd ook mensen die bezig zijn met natuurlijk ouderschap. Het is echt een kunst om je niet te laten leiden door wat 'normaal' is in zwanger/bevalling/babyland
Als je buiten het pad treedt wordt je angst aangepraat........ om je hart te volgen moet je stevig in je schoenen staan
September 2012 start de opleiding Natuurlijke Kraamzorg waar ik verwacht nog meer informatie en achtergrond zal vinden om ouders die dat willen, verder te laten kijken dan de Blije Doos en de ruggeprik


Misschien komt er ooit nog een blog...





Zwitsalboekje ±1955
"hoe verzorgt de moeder op de beste manier haar kind"
Uit het trouwboekje van mijn ouders 1957




9-10-2013 was ik bij de geboorte van mijn tweede kleinzoon. Hij is in alle vroegte in bad geboren. Ik ben zo trots op mijn dochter die de door haar gewenste handsoff bevalling in alle vertrouwen tegemoet ging.Trots op mijn schoonzoon die haar steunde en bijstond. Trots op mijn vriendin en verloskundige die met haar handen op haar rug stond te genieten en zich geinformeerd heeft over Lotus-geboorte. Trots op mijn oudste kleinzoon die na de geboorte van de placenta wakker werd en nog net mama in bad kon zien zitten waar de baby 'floeps uit het babygaatje kwam gesprongen'. En trots op onze nieuwe aanwinst die 24 uur na de geboorte al een gele spuitluier had doordat zijn grote broer ook nog af en toe aan de borst drinkt.
Kortom : deze kraamzuster/oma had een top-week !


LOTUS-geboorte
Bij een lotusgeboorte blijft de placenta met het kindje verbonden tot hij geboren is en ook wel tot hij na enkele dagen vanzelf loslaat.
Het idee erachter is dat het kindje rustig op aarde kan komen, de placenta en het kind hebben dezelfde 'energie'. Mijn dochter vroeg zich niet af wat het nut ervan was, of dat het wel natuurlijk zou zijn (want wat is er tegenwoordig nog natuurlijk, zelfs je voeding grotendeels niet) maar meer als een ritueel dat de overgang tussen twee werelden verzacht en een bijzondere sereniteit met zich meebrengt. Een soort tegenbeweging tegen onze snelle en gejaagde manier van leven. Misschien dat zelfs de nutteloosheid het wel zo mooi maakt. Niets doen tegenover iets doen.
In de praktijk is het een niet belastende 'niet handeling'. Met als groot voordeel dat je het kindje iets minder eenvoudig in andere handen geeft dan die van de moeder.
De dag van de geboorte wordt de placenta gewassen (bloedstolsels eraf, soms ook de losse vliezen) en gezouten ( en met kruiden bestrooid) Wij wikkelde hem in een celstofmatje en daarna in de daarvoor gemaakte placentazak. Elke dag strooiden we er wat nieuw zout op en een schoon matje, de laatste dag (4e) rook de placenta naar biefstuk